8. MILENA SUSZYŃSKA

(ur. 8 stycznia 1986 w Warszawie) – polska aktorka filmowa i teatralna. Od 2011 roku związana z Teatrem Narodowym w Warszawie. W 2009 ukończyła warszawską Akademię Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza. Współpracowała z Teatrem Wytwórnia, Teatrem la M.ort, a także z Narodowym Centrum Kultury w Warszawie, Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji Polskiej. Zagrała m.in. w serialach Przyjaciółki, Czas honoru, Ojciec Mateusz, Sama słodycz, Bodo. Na dużym ekranie wystąpiła w filmie Łukasza Palkowskiego Bogowie, który w 2014 roku dostał Grand Prix na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, Warsaw by night w reżyserii Natalii Korynckiej-Gruz oraz komedii Dzień dobry, kocham cię! Ryszarda Zatorskiego. Aktorka występuje w serialach: O mnie się nie martw, Barwy szczęścia, Druga szansa, Leśniczówka.Aktorka zagrała m.in. w spektaklach Pożegnanie w reżyserii Agnieszki Glińskiej, Tartuffe albo Szalbierz w reżyserii Jacques Lassalle czy Madame de Sade Macieja Prusa w Teatrze Narodowym, a także gościnnie w przedstawieniu Dobry Wojak Szwejk idzie na wojnę w reżyserii Andrzeja Domalika w Och-Teatrze. Za rolę Jennifer w spektaklu "W mrocznym mrocznym domu" w reżyserii Grażyny Kani nominowana była do Feliksów Warszawskich w kategorii Młody aktor. W 2016 roku wyróżniona nagrodą za najlepszą rolę kobiecą w przedstawieniu Teatru Telewizji, za rolę Justysi w Mężu i żonieAleksandra Fredry w reżyserii Jana Englertana 16. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie.

7. BOGUSŁAW LINDA

(ur. 27 czerwca 1952 w Toruniu) – polski aktor, komik, reżyser, scenarzysta teatralny i filmowy oraz pedagog. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące w Toruniu. Absolwent krakowskiej PWST, współzałożyciel i wykładowca Warszawskiej Szkoły Filmowej. Jako student nawiązał kontakt z krakowskim Teatrem Starym, jego debiutem okazał się Mikołka w Zbrodni i karze Dostojowskiego (reż. Maciej Prus, 1977). W latach 1978-1981 grał w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu w takich sztukach jak Czarodziejska góra Manna oraz w Ameryce Kafki (1980). Na początku lat 80. XX wieku był aktorem w warszawskim Teatrze Studio. Jego pierwszą ważną rolą była w Gorączce w reżyserii Agnieszki Holland, gdzie wcielił się w postać anarchisty Gryziaka (1980). Następnie zagrał m.in. w Kobiecie samotnej (1981) tej samej reżyserki, w Człowieku z żelaza Andrzeja Wajdy, w Przypadku Krzysztofa Kieślowskiego (1981) i Matce Królów Janusza Zaorskiego (1982), grając bohaterów naznaczonych egzystencjalnym niepokojem, zmuszonych do beznadziejnych zmagań z wrogą rzeczywistością. Aktorskie emploi wrażliwca próbował przełamać w filmie Jacka Bromskiego Zabij mnie glino (1987), gdzie zagrał groźnego przestępcę Jerzego Malika. W 1992 roku wcielił się w postać Franza Maurera, esbeka z zasadami, w Psach Władysława Pasikowskiego. Ta rola ukształtowała wizerunek Lindy jako cynicznego „twardziela”. Ugruntowały go role w filmach Psy II, Sara, Pułapka, Demony wojny według Goi. W filmie Sara aktor wykonał cover piosenki Leonarda Cohena I’m Your Man. W latach 90. XX w. uznanie krytyki przyniosły mu role sztukmistrza Stygmy w Jańciu Wodniku Jana Jakuba Kolskiego (1993), Michała Suleckiego – ojca walczącego o prawo wychowywania swojej córeczki w Tacie Macieja Ślesickiego (1995), księdza Robaka w Panu Tadeuszu Andrzeja Wajdy (1999). W 1996 podczas Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd. W 2001 roku na ekrany polskich kin wszedł obraz Reich w reżyserii Władysława Pasikowskiego. W filmie Bogusław zagrał gangstera Alexa u boku Mirosława Baki i Aleksandry Nieśpielak. Była to siódma produkcja, w której aktor współpracował z reżyserem Pasikowskim. Po tej roli artysta rozpoczął próby ucieczki od wizerunku twardziela z bronią w ręku. W tym samym roku aktor wcielił się także w rolę Petroniusza w filmie Quo Vadis. Rolę rzymskiego namiestnika powierzył mu Jerzy Kawalerowicz. Na ekrany polskich kin wszedł także jego drugi film Sezon na leszcza. Aktor zagrał w nim w rolę policjanta, którego zostawiła żona. Był to jednocześnie film drogi opowiadający o młodych przestępcach, którzy napadli na bank. Role główne odegrali z nim Anna Przybylska, Gabriel Fleszar, Edyta Olszówka oraz Marian Dziędziel. 5 października 2009 roku z rąk sekretarza stanu w MKiDN Piotra Żuchowskiego odebrał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 16 maja 2014 został odznaczony, a 26 maja tego roku udekorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej oraz działalności społecznej”.

6. ALEKSANDRA ADAMSKA

(ur. 1990 w Katowicach) – polska aktorka. Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Katowicach. Ukończyła w 2015 Wydział Aktorski w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie w specjalizacji wokalno-aktorskiej. Występowała m.in. w: Gliwickim Teatrze Muzycznym, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu. Zna język angielski, niemiecki i hiszpański. Uprawia jazdę na nartach oraz łyżwach, pływanie, akrobatykę i podstawy jazdy konnej. Tańczy w zespole folklorystycznym Politechniki Śląskiej – Dąbrowiacy, z którym odwiedziła kilka krajów świata (m.in. Francję, Grecję, Chiny, Słowenię), zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia. Brała udział w Kongresie Utalentowanych Ludzi Europy w Warszawie, występowała m.in. w Filharmonii Śląskiej. 

5. PAULLA

(ur. 30 stycznia 1979 w Pleszewie) – polska piosenkarka. Uczyła się w Liceum Ekonomicznym w Brzegu. Z wykształcenia jest technikiem ekonomistą. W wieku szesnastu lat ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną Pierwszego Stopnia w Pleszewie, w której uczyła się gry na gitarze klasycznej i fortepianie. W 1995 wygrała konkurs „Talent '95”, zorganizowany przez „Gazetę Wyborczą” we współpracy z Urszulę Sipińską i Jerzego Konrada. W 1996 zajęła drugie miejsce w programie Zbigniewa Górnego Śpiewać każdy może. W 1999 zajęła drugie miejsce na Festiwalu Piosenki Angielskiej w Brzegu. Następnie została zaproszona przez Elżbietę Skrętkowską do programu TVP2 Szansa na sukces, w którym wykonała utwór „Im więcej ciebie tym mniej” z repertuaru Natalii Kukulskiej. W 2002 dotarła do półfinałów pierwszej edycji programu telewizji Polsat Idol, jednak nie zakwalifikowała się do odcinków „na żywo”. W 2003 zajęła pierwsze miejsce w konkursie „Drzwi do kariery”, zorganizowanym przez Michała Wiśniewskiego w jego programie Jestem jaki jestem, emitowanym przez stację TVN. W 2006 nagrała polskojęzyczną i francuskojęzyczną wersję utworu „Lunatique”, w oryginale wykonywanego przez Edytę Górniak jedynie w języku francuskim. Obe wersje piosenki w wykonaniu Paulli znalazły się na debiutanckiej płycie grupy Mathplanete. W listopadzie 2007 ukazał się jej pierwszy solowy singel „Kolęda dla Ciebie”, który znalazł na świątecznej składance radia RMF FM Najlepsza muzyka po polsku. 28 listopada 2008 wydała swój debiutancki album studyjny, zatytułowany Nigdy nie mów zawsze, który promowany był przez single: „Od dziś”, „I prosto w serce”, „Dwa słowa dla życia” i „Tak mało o życiu”. Album uplasował się na drugim miejscu listy OLiS i uzyskał status platynowej płyty za sprzedaż w ponad 35 tys. egzemplarzach. 26 listopada 2010 wydała swój drugi album studyjny, zatytułowany Sekret wiecznej miłości. Wydawnictwo promowane było przez teledysk do utworu „Wracaj, czekam”. Płyta uplasowała się na 40. pozycji listy OLiSoraz na 41. miejscu na liście 100 najlepiej sprzedających się płyt w listopadzie 2010 w Polsce. 3 grudnia 2012 Paulla opublikowała piosenkę świąteczną „Białe pola, ciche miasta” autorstwa Romualda Lipki i Andrzeja Mogielnickiego. Na początku 2013 zaprezentowała utwór „Monotonia (nie czuję siebie)”. W 2015 wydała dwa single: „Nigdy o Tobie nie zapomnę” (nagrany we współpracy z DJ-em Adamusem)i  „Kocham Cię dalej”. W styczniu 2017 wydała singel „Chcę tam z Tobą być”, z którym zakwalifikowała się do polskich eliminacji do 62. Konkursu Piosenki Eurowizji. 18 lutego wystąpiła w finale selekcji i zajęła w nim ósme miejsce.

4. SHAWN MENDES

(ur. 8 sierpnia 1998 w Toronto) – kanadyjski piosenkarz i autor tekstów, laureat czterech Europejskich Nagród Muzycznych 2017.W 2014 został dostrzeżony w aplikacji Vine przez Andrew Gertlera z wytwórni Island Records. W kwietniu 2015 wydał debiutancki album wokalisty, zatytułowany Handwritten, który zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200. W 2016 znalazł się na pierwszym miejscu listy „30 najbardziej wpływowych osób w branży muzycznej poniżej 30. roku życia” magazynu „Forbes”. Pod koniec 2012 zaczął nagrywać covery utworów, m.in. Lany Del Rey, Adele i Eda Sheerana, udostępniane na kanale YouTube oraz w serwisie społecznościowym Vine, generujące wysoką oglądalność. Jego talent został dostrzeżony na początku 2014 przez Andrew Gertlera z wytwórni Island Records, co zaowocowało podpisaniem kontraktu oraz wydaniem pierwszego singla „Life of the Party” w czerwcu tego samego roku. W tym czasie należał do zespołu MagCon i wziął udział w trasie koncertowej, podczas której promowano artystów odkrytych w mediach społecznościowych. W kwietniu 2015 wydał debiutancki album studyjny, zatytułowany Handwritten.  Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200, stając się najmłodszym wokalistą na szczycie listy od czasu Justina Biebera. W tym samym występował jako support w amerykańskiej trasie Austina Mahone’a wraz z The Vamps oraz Fifth Harmony. Następnie został supportem w północnoamerykańskiej części trasy Taylor Swift – The 1989 World Tour. 22 marca 2018 wydał utwór „In My Blood”, będący głównym singlem z jego trzeciego albumu, zatytułowanego po prostu Shawn Mendes,  który ukazał się na rynku 25 maja. Drugim singlem z płyty został utwór „Lost in Japan”. Zaś trzecim singlem z tej płyty zostało „Youth” z gościnnym udziałem Khalida.

3. GRZEGORZ MARKOWSKI

(ur. 23 września 1953 w Józefowie) – polski piosenkarz i kompozytor. Od 1980 wokalista zespołu Perfect. Po maturze podjął pracę w Zakładzie Materiałów Magnetycznych „Polfer”. Swoją karierę zaczynał od śpiewania w amatorskiej grupie Watabah, następnie jako wokalista w Studio Piosenki ZAKR. W latach 1974–1978 karierę kontynuował, występując w Teatrze na Targówku, jednocześnie pobierając lekcje śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej na Okólniku, oraz w grupie Victoria Singers, po jego odejściu przemianowanej na Vox. W 1976 wziął udział w Koncercie Debiutów festiwalu opolskiego. Wokalista nagrał również motyw do serialu 07 zgłoś się. W 1978 otrzymał nagrodę za interpretację utworu „Little Things” na festiwalu piosenki International Song Contest w Castlebar w Irlandii. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Utwór „Little Things” ukazał się w postaci singla, którego jeden z egzemplarzy dotarł do Bogdana Olewicza i Zbigniewa Hołdysa, którzy następnie złożyli Grzegorzowi Markowskiemu propozycję współpracy. W latach 1980–1983 występował jako główny wokalista zespołu, z którym nagrał dwie płyty. W 1983 grupa Perfect została rozwiązana, a Grzegorz Markowski zaczął występować razem z formacjami Hazard i Samolot. W tym czasie również prowadził firmę budowlaną, w latach 80. pracował jako malarz przy budowie początkowych stacji warszawskiego metra. W 1987 Polskie Nagrania wydały jego solową płytę Kolorowy telewizor. W 1993 powrócił do grupy jako wokalista po tym, jak w 1992 Zbigniew Hołdys ostatecznie rozwiązał zespół ze sobą jako liderem. W 2010 wraz z Ryszardem Sygitowiczem wydał płytę Markowski & Sygitowicz. Brał udział w udźwiękowieniu produkcji filmowych, a także występował w materiałach dokumentalnych i filmowych, głównie w roli piosenkarza. Na antenie RMF FM prowadził Perfekcyjną kolekcję. Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 30 maja 2014 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury. Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016.

2. TEDE

(ur. 24 lipca 1976 w Warszawie)– polski raper, autor tekstów i producent muzyczny, a także przedsiębiorca, aktor i osobowość telewizyjna. Jego albumy rozeszły się w ponad 220 tys. egzemplarzy w Polsce, zaś sam artysta został pięć razy nominowany do nagrody Fryderyka. Tede jest właścicielem firmy odzieżowej oraz kreatorem linii ubrań w PLNY Textylia, a także współwłaścicielem przedsiębiorstwa odzieżowego Trykot TDK Sp. z o.o. Jest również jednym z dwóch założycieli wytwórni muzycznej Wielkie Joł. Jako raper ustanowił rekord i wraz z Peją stał się artystą z największą liczbą albumów w historii, które zadebiutowały na Polskiej liście przebojów – OLiS. Współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak Natalia Kukulska, Zdzisława Sośnicka, Ewa Farna, zespół Kombi, Patrycja Kazadi, raperami O.S.T.R. czy Pezet. W 2011 roku został sklasyfikowany na 3. miejscu listy 30 najlepszych polskich raperów według magazynu Machina. Rok później znalazł się na 3. miejscu analogicznej listy opublikowanej przez serwis Porcys. W 2017 mixtape rapera pt. "Volumin IV: Pierdolę Was" został uznany najdroższą polską rapową płytą w sprzedaży wtórnej. W 2016 roku został nagrodzony statuetką Złotej Felgi za całokształt twórczości w polskim hip-hopie. W październiku 2017 roku Tede zapowiedział że nowa płyta będzie nosiła tytuł Warszawa Hotel. W sylwestrową noc 31 grudnia 2017 ukazał się pierwszy singiel pt. "Murrrda", a dzień przedni luźny numer pt. "Mamrotrap". 1 lutego 2018 ukazał się drugi singiel pt. "Guczi Sruczi Look". 11 kwietnia raper wypuścił utwór pt. "Hot18banglasz" oraz zmienił nazwę płyty na Noji?. 

1. ANDRZEJ GRABOWSKI

(ur. 15 marca 1952 w Chrzanowie) – polski aktor teatralny i filmowy, artysta kabaretowy oraz wokalista. W wieku sześciu lat rozpoczął naukę w szkole podstawowej, w wieku siedemnastu lat zdał maturę. Powtarzał trzeci rok studiów, w 1974 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie, niedługo później zaś rozpoczął pracę aktorską na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, z którym związany był przez wiele następnych lat. Pierwszy sukces osiągnął dzięki roli w spektaklu „Przepraszam, czy tu biją” (Tarnowski Teatr im. Ludwika Solskiego, reż. Ryszard Smożewski, 1976), za którą otrzymał Nagrodę Młodych Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu (SPATiF-u). Za swe role teatralne otrzymał wiele innych nagród i wyróżnień. Niejednokrotnie występował wspólnie ze swoim bratem Mikołajem Grabowskim (również aktorem i reżyserem). Zasłynął również jako konferansjer i kabareciarz o szczególnym talencie komediowym. Na dużym ekranie zadebiutował już w czasie studiów w filmie Odejścia, powroty, przez wiele lat jednak obsadzano go jedynie w rolach epizodycznych bądź drugoplanowych. W 1989 zagrał swoją pierwszą większą rolę w filmie Feliksa Falka Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce, gdzie wcielił się w postać Stefana Sapiei. Kolejną ważną rolą była kreacja Andrzeja Jurewicza, ojca głównej bohaterki serialu Telewizji Polskiej pt. Boża podszewka (1997) w reżyserii Izabelli Cywińskiej. Szczególną popularność Andrzej Grabowski zawdzięcza roli Ferdynanda Kiepskiego w telewizyjnym serialu komediowym Świat według Kiepskich emitowanym na antenie kanału Polsat od marca 1999 roku. Sitcom przez kilka lat bił rekordy popularności i zdobywał nagrody dla najlepszego serialu komediowego, dlatego aktor zaczął być powszechnie utożsamiany z postacią, której rolę odgrywał. W życiu prywatnym nie lubi żartować na pokaz. W ostatnich latach Andrzej Grabowski wystąpił w 30 spektaklach Teatru Telewizji, między innymi w Co nie jest snem reżyserii Krzysztofa Zaleskiego. Użyczył również swojego głosu w kilku filmach animowanych. m.in. w produkcjach Walta Disneya: Mój brat niedźwiedź, Kurczak Mały, Toy Story 3 i Merida waleczna. W serialu TVP Pitbull wcielił się w rolę policjanta o pseudonimie „Gebels”. Pod koniec marca 2005 aktor uległ niegroźnemu wypadkowi samochodowemu na autostradzie w pobliżu Mysłowic. Został wówczas ranny w głowę i doznał ogólnych potłuczeń ciała. W 2007 aktor zagrał jednego z szefów gangu pruszkowskiego w serialu pt. Odwróceni, emitowanym w telewizji TVN. Ponadto, zajął 3. miejsce w II edycji programu Fort Boyard. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku. W lutym 2013 otrzymał nominację do nagrody Wiktory 2012 w kategorii Aktor telewizyjny. W czerwcu 2013 podczas trwania Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, wziął udział w kabaretonie. Od marca 2014 roku jest jurorem Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami. Przed wyborami samorządowymi 2014 poparł Platformę Obywatelską występując na jej konwencji wyborczej 8 listopada 2014.