186. Ś.P HALINA KWIATKOWSKA

(ur. 25 kwietnia 1921 w Bochni, zm. 12 listopada 2020 w Konstancinie-Jeziornie) – polska aktorka, pedagog. Koleżanka z lat szkolnych i studenckich Karola Wojtyły, z którym występowała na scenie szkolnej oraz Teatru Rapsodycznego. Związana na stałe ze scenami teatrów krakowskich. Zagrała 64 ważne role w spektaklach Mieczysława Kotlarczyka, Bronisława Dąbrowskiego, Władysława Krzemińskiego, Konrada Swinarskiego, Józefa Szajny, Jerzego Jarockiego, Zygmunta Hübnera. Artystka kabaretowa – grała na scenie kabaretu w Jamie Michalika. Pedagog w krakowskiej PWST. Autorka dramatów, słuchowisk radiowych oraz podręcznika dobrego zachowania. Autorka książki Porachunki z pamięcią, za którą otrzymała Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca (marzec 2002). Była żoną pisarza Tadeusza Kwiatkowskiego. Zagrała w takich filmach jak m.in. "Lalka", "A na koniec przyszli turyści" czy też "Popiół i diament". [ŹRÓDŁO:WIKIPEDIA]

185. Ś.P JOLANTA LOTHE

 

(ur. 19 kwietnia 1942 w Wilnie, zm. 1 kwietnia 2022 w Warszawie) – polska aktorka.Jeszcze jako studentka zadebiutowała na małym ekranie w roli pracownicy PGR-owskiej obory w serialu Barbara i Jan (1964). Rok później trafiła na kinowy ekran jako dziewczyna w Studiu Nagrań Pocztówkowych w dramacie psychologicznym Jerzego Skolimowskiego Walkower (1965). Można ją było dostrzec w jednym z odcinków serialu Czterej pancerni i pies (1966) jako Rosjankę kierująca ruchem na moście. Zdobyła popularność jako pielęgniarka Genowefa Kłoś, asystentkę tytułowej bohaterki (Ewa Wiśniewska) w serialu Doktor Ewa (1970). W kultowej komedii Marka Piwowskiego Rejs (1970) wystąpiła jako dziewczyna przechadzająca się w strojach kąpielowych. W pamięci telewidzów zapisała się dzięki kreacji Urszuli Kurasiowej, żony Leona (Kazimierz Kaczor) w serialu Polskie drogi (1977), za którą w 1978 została uhonorowana Nagrodą Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji, indywidualną I stopnia. Aktorka scen warszawskich: Teatru Syrena (1966–1967), Teatru Klasycznego (1968–1972), Teatru Studio (1972–1976), Teatru Narodowego (1976–1982). W latach 1985–2018 w Warszawie współtworzyła wraz z Piotrem Lachmannem eksperymentalny Videoteatr „Poza”, który w 1992 zdobył nagrodę Fringe First na Festiwalu Fringe w Edynburgu i w 2005 wyróżniono specjalną Nagrodą Literacką im. Władysława Reymonta. Jej ostatnią rolą telewizyjną była postać Teresy Struzik w serialu Barwy szczęścia (2007–2017, 2019–2021). [ŹRÓDŁO:WIKIPEDIA]