Powered By Blogger

niedziela, 29 marca 2020

100. Ś.P KRZYSZTOF PENDERECKI

(ur. 23 listopada 1933 w Dębicy, zm. 29 marca 2020 w Krakowie)– polski kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny. Przedstawiciel polskiej szkoły kompozytorskiej w latach sześćdziesiątych. Profesor i rektor Akademii Muzycznej w Krakowie. Członek Polskiej Akademii Umiejętności. W 2012 roku dziennik The Guardian nazwał go „najprawdopodobniej największym polskim kompozytorem”. Penderecki skomponował cztery opery, osiem symfonii i szereg innych utworów orkiestrowych, koncertów instrumentalnych, oprawę chóralną głównie tekstów religijnych, a także utwory kameralne i instrumentalne. Wśród jego najbardziej rozpoznawalnych utworów są Ofiarom Hiroszimy – Tren, Pasja według św. Łukasza, Polskie Requiem oraz III Symfonia. Penderecki studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademia Muzyczna w Krakowie), gdzie po uzyskaniu dyplomu podjął pracę nauczyciela akademickiego. Po raz pierwszy zdobył rozgłos w 1959 roku po premierowym wykonaniu utworów Strofy, Emanacje oraz Psalmy Dawida na festiwalu Warszawska Jesień. Powszechne uznanie przeniosła mu kompozycja Tren na orkiestrę smyczkową, poświęcona ofiarom ataku atomowego na Hiroszimę, oraz chóralne dzieło Pasja według św. Łukasza. Jego pierwsza opera, Diabły z Loudun, została premierowo wystawiona w Hamburgu i Stuttgarcie w 1969 roku. Począwszy od połowy lat 70. styl kompozytorski Pendereckiego zmienił się, a jego pierwszy koncert skrzypcowy skupił się na półtonie i trytonie. W latach 80. powstało jego chóralne dzieło Polskie Requiem.Jego muzyka niejednokrotnie była wykorzystywana przez twórców filmowych. Utwory Pendereckiego znalazły się w takich filmach jak Egzorcysta Williama Friedkina, Lśnienie Stanleya Kubricka, Dzikość serca Davida Lyncha, Ludzkie dzieci Alfonso Cuaróna, Katyń Andrzeja Wajdy oraz Wyspa tajemnic Martina Scorsese. Penderecki otrzymał za swoją pracę szereg prestiżowych nagród, w tym dwukrotnie Prix Italia: w 1967 i 1968 roku, oraz czterokrotnie Nagrodę Grammy: w 1988, 1999 (dwie) i 2017 roku. Szereg uczelni wyższych w Europie i Stanach Zjednoczonych przyznało mu tytuł doctora honoris causa. Penderecki posiada honorowe obywatelstwo Bydgoszczy i jest honorowym prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Otrzymał szereg odznaczeń państwowych. Jest kawalerem najwyższego polskiego odznaczenia, Orderu Orła Białego.

piątek, 27 marca 2020

99. KRYSTYNA MIŁOBĘDZKA

(ur. 8 czerwca 1932 w Margoninie) – polska poetka, dramaturg, doktor nauk humanistycznych, żona Andrzeja Falkiewicza. Jako poetka debiutowała w roku 1960 cyklem Anaglify, opublikowanym w „Twórczości”. Laureatka wielu nagród poetyckich, w tym: nagrody im. Barbary Sadowskiej (1992), Fundacji Kultury (1993), nagrody Ministra Kultury (2001) oraz Nagrody Literackiej Czterech Kolumn za całokształt twórczości (2003), nagrody Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych (2004) oraz Prezydenta Wrocławia (2004). W roku 2009 uhonorowana Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania za całokształt twórczości poetyckiej i dramaturgicznej. Tom Po krzyku został uznany przez Przekrój książką roku 2004 i nominowany do Nagrody Literackiej Nike w 2005. W 2013 za całokształt twórczości otrzymała Wrocławską Nagrodę Poetycką „Silesius”.
Autorka scenariuszy przedstawień teatralnych dla dzieci i prac teoretycznych poświęconych teatrowi dziecięcemu. Najwięcej z jej scenariuszy zrealizował Teatr Lalki i Aktora Marcinek w Poznaniu. Pracowała m.in. w Instytucie Technologii Drewna w Poznaniu oraz w Teatrach Lalek w Słupsku, Wrocławiu i Wałbrzychu. Mieszka w Puszczykowie. 

czwartek, 26 marca 2020

98. MAGDALENA ŁAZARKIEWICZ

(ur. 6 czerwca 1954 w Warszawie) – polska reżyserka i scenarzystka, córka Ireny Rybczyńskiej i Henryka Hollanda, młodsza siostra reżyserki Agnieszki Holland, wdowa po reżyserze Piotrze Łazarkiewiczu oraz matka kompozytora Antoniego Komasy-Łazarkiewicza. Studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim (absolwentka w 1976). W latach 1977–1978 była kierownikiem literackim Teatru im. Jaracza w Olsztynie. W 1982 ukończyła studia na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Została członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku. 

97. JAN KOMASA

(ur. 28 października 1981 w Poznaniu) – polski reżyser i scenarzysta filmowy. Pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych. Jest synem aktora Wiesława Komasy i wokalistki Giny Komasy. Ma troje młodszego rodzeństwa: brata Szymona, który jest śpiewakiem operowym, oraz dwie siostry, wokalistkę Marię i Zofię, która jest kostiumografem i reżyserką. Jest absolwentem Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej nr 2 im. Stanisława Moniuszki. Ukończył 21 Społeczne Liceum Ogólnokształcące im. Jerzego Grotowskiego w Warszawie. Od 2001 do 2005 studiował w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W 2003 zrealizował etiudę pt. Fajnie, że jesteś, która zdobyła trzecią nagrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes 2004 w sekcji Cinefondation. W 2005 roku wyreżyserował jedną z trzech części filmu Oda do radości. W 2007 nakręcił film dokumentalny pt. Spływ, przedstawiający spływ kajakowy osób starających się uwolnić od uzależnienia narkotykowego (w filmie tym Komasa jest także autorem zdjęć). W 2008 zrealizował Golgotę wrocławską – 90-minutowy spektakl Teatru Telewizji w ramach Sceny Faktu. W 2011 nakręcił film pt. Sala samobójców. Oprócz filmów reżyseruje również inne formy audiowizualne, takie jak seriale („Krew z krwi”), reklamy czy teledyski (m.in. „Lost Me” Mary Komasa, 2016). W 2016 wyreżyserował spektakl–widowisko multimedialne pt. „Ksenofonia. Symfonia dla Innego” w ramach festiwalu Malta przy okazji obchodów 60. rocznicy Poznańskiego Czerwca z 1956. W 2020 jego film Boże Ciało został nominowany do Oscara w kategorii „Najlepszy film międzynarodowy”.

czwartek, 19 marca 2020

96. REŻYSER ŻYCIA (DANIEL RUSIN)

(ur. 24 grudnia)- jest reżyserem i operatorem, od wielu lat pracuje w branży reklamowej. Prowadzi kanał na YouTubie „Reżyser Życia”, na którym porusza ważne społeczne kwestie. Zdobył wiele nagród, m.in.: tytuł Twórcy Roku w kategorii „Lifestyle” (Gala Onetu 2016 r.), nagrodę za najlepiej wyreżyserowany film sportowy (2017 r., spot dla Reeboka z Joanną Jędrzejczyk), zwycięzca Young Creatives w kategorii „Film” w konkursie KTR i reprezentant Young Lions w Cannes. Od dwóch lat prowadzi grupę warsztatową na Film Spring Open organizowanym przez Sławomira Idziaka. Na co dzień tworzy kanał Reżyser Życia subskrybowany przez ponad 180 tysięcy osób, które mogą zobaczyć Jego eksperymenty społeczne, etiudy fabularne i inne kreatywne formy. Poza portalem YouTube, od lat pracuje w agencjach reklamowych i zajmuje się reklamami cyfrowymi, szczególnie przy współpracy z influencerami. 

środa, 18 marca 2020

95. BARBARA KWARC

(ur.19 czerwca 1953 w Mławie)-Polska aktorka, komik i gwiazda. W przeszłości Rogowska pracowała jako kredens w Teatrze Polskim we Wrocławiu . Później była modelką na wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych i dodatkową postacią w wielu polskich filmach.W 2008 roku zaczął grać w polskich psychodelicznych serii, Klatka B . Obecnie gra w serialu komediowym „ Baśka Blog” . W 2010 roku zagrała w teledysku piosenki Gruba Impra Z Rysiem 2 ze słynnym polskim raperem Peja . 

94. MAŁGORZATA KIDAWA - BŁOŃSKA

(ur. 5 maja 1957 w Warszawie) – polska polityk i producentka filmowa, z wykształcenia socjolożka. Posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji, w latach 2014–2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w 2014 rzecznik prasowy drugiego rządu Donalda Tuska, w 2015 rzecznik prasowy rządu Ewy Kopacz oraz marszałek Sejmu VII kadencji, wicemarszałek Sejmu VIII i IX kadencji.Maturę zdała w IX LO im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. W 1983 ukończyła studia socjologiczne na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego.W drugiej połowie lat 80. pracowała w dziale literackim Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego. Od 1994 do 2005 była producentem filmowym w spółce Gambit Production. Po raz pierwszy kandydowała w wyborach jako bezpartyjna z listy Unii Wolności. W 2001 wstąpiła do Platformy Obywatelskiej. W latach 2006–2013 kierowała warszawskimi strukturami PO. Przez kilka lat zasiadała w Radzie miasta stołecznego Warszawy.W 2005 z listy PO została wybrana na posłankę V kadencji w okręgu warszawskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymawszy 13 057 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję z 2. miejsca na stołecznej liście PO z wynikiem 45 027 głosów. 7 stycznia 2014 została powołana na rzecznika prasowego rządu Donalda Tuska i sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 23 września 2014 zakończyła urzędowanie na stanowisku rzecznika prasowego rządu.3 lutego 2015 została ponownie rzecznikiem prasowym rządu w gabinecie Ewy Kopacz. Pełnienie tej funkcji zakończyła 25 czerwca 2015, kiedy to została ogłoszona kandydatką rządzącej koalicji na stanowisko marszałka Sejmu w miejsce Radosława Sikorskiego, który zrezygnował z tej funkcji dwa dni wcześniej. Tego samego dnia została wybrana na ten urząd, otrzymując 244 głosy. Jej kontrkandydatem był wicemarszałek Jerzy Wenderlich z SLD. 30 czerwca 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski powołał ją w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego. W wyborach w 2015 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję jako liderka listy wyborczej PO w okręgu podwarszawskim (dostała 80 866 głosów). Na pierwszym posiedzeniu Sejmu VIII kadencji 12 listopada 2015 została wybrana na wicemarszałka Sejmu. W Sejmie VIII kadencji została członkinią Komisji Kultury i Środków Przekazu. 9 sierpnia 2019, po uprzedniej dymisji Marka Kuchcińskiego, została zgłoszona jako kandydatka na marszałka Sejmu przez klub parlamentarny Platforma Obywatelska – Koalicja Obywatelska. Otrzymała 135 głosów, przegrywając z kandydatką Prawa i Sprawiedliwości Elżbietą Witek, za którą opowiedziało się 245 posłów. 3 września 2019 została wysunięta przez Koalicję Obywatelską na kandydata na premiera po ewentualnym zwycięstwie tego ugrupowania w wyborach parlamentarnych 13 października 2019. W wyborach tych uzyskała najlepszy indywidualny wynik w kraju, startując z pierwszego miejsca na liście Koalicji Obywatelskiej w okręgu warszawskim i zdobywając 416 030 głosów. 12 listopada 2019 została wybrana na wicemarszałka Sejmu IX kadencji. W listopadzie 2019 zgłosiła swoją kandydaturę w prawyborach prezydenckich organizowanych przez PO (obok Jacka Jaśkowiaka); nominację na kandydatkę PO w wyborach prezydenckich w 2020 uzyskała w grudniu 2019. Żona reżysera filmowego Jana Kidawy-Błońskiego, z którym ma syna Jana.

niedziela, 15 marca 2020

93. Ś.P WOJCIECH MŁYNARSKI

(ur. 26 marca 1941 w Warszawie, zm. 15 marca 2017 w Warszawie ) – polski poeta, reżyser i wykonawca piosenki autorskiej, satyryk, artysta kabaretowy, autor tekstów piosenek i librett, tłumacz, znany przede wszystkim z autorskich recitali; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Przez niektórych autorów uznawany za najwybitniejszego twórcę tekstów w powojennej historii kabaretu literackiego w Polsce. Debiutował w początku lat 60. w studenckim kabarecie klubu „Hybrydy”, był autorem i reżyserem dwóch programów kabaretu: „Radosna gęba stabilizacji” (1962) oraz „Ludzie to kupią” (1963). Swoje piosenki wykonywał sam, jednak wiele z nich zyskało rozgłos w wykonaniu innych wykonawców, m.in. zespołu Raz Dwa Trzy, zespołu Alibabki, Michała Bajora, Hanny Banaszak, Ewy Bem, zespołu 2 plus 1, Haliny Frąckowiak, Edyty Geppert, Anny German, Ireny Jarockiej, Kaliny Jędrusik, Krystyny Konarskiej, Haliny Kunickiej, Krzysztofa Krawczyka, Dany Lerskiej, Grażyny Łobaszewskiej, Alicji Majewskiej, Krystyny Prońko, Łucji Prus, zespołu Quorum, Maryli Rodowicz, Ireny Santor, Skaldów, Jaremy Stępowskiego, Grażyny Świtały, Zbigniewa Wodeckiego, Macieja Maleńczuka i Andrzeja Zauchy. Był autorem przekładów piosenek z musicali: Kabaret, Jesus Christ Superstar i Chicago. Na scenie Teatru Ateneum realizował również programy autorskie poświęcone wybitnym artystom i twórcom, m.in.: Brelowi, Hemarowi, Ordonównie oraz Wysockiemu. Należał również do rady programowej Teatru Rozmaitości.



czwartek, 12 marca 2020

92. MATEUSZ ZIÓŁKO

(ur. 20 czerwca 1986 w Zubrzycy Dolnej) – polski piosenkarz popowy, pianista i autor piosenek. Był członkiem składu koncertowych projektów muzycznych, takich jak np. Michael Jackson Symfonicznie, Freddie Mercury Symfonicznie czy Queen Story. Występował jako support przed organizowanymi w Polsce koncertami zagranicznych artystów, takich jak m.in. Amy Macdonald, Coolio czy John Miles. W dzieciństwie uczył się gry na pianinie. Uczęszczał na zajęcia fortepianu do profesora związanego z Papieską Akademią Teologiczną. Chodził do kilku liceów w Krakowie. W 2012 uczestniczyli w przesłuchaniach do czwartej edycji programu telewizji Polsat Must Be the Music. Tylko muzyka i dotarł do etapu półfinałowego. W 2008 wziął udział w przesłuchaniach do pierwszej edycji programu TVN Mam talent!. Przeszedł etap przed jurorami i zakwalifikował się do listy półfinalistów.Dotarł do finału, w którym zajął czwarte miejsce. Następnie zaczął gościnnie występować w charakterze solisty w programie TVP1 Jaka to melodia?.W styczniu 2013 wydał debiutancki singiel, „Tak wiele”. Jesienią wystąpił w eliminacjach do trzeciej edycji programu TVP2 The Voice of Poland. Na etapie tzw. „przesłuchań w ciemno” wykonał utwór Percy’ego Sledge „When a Man Loves a Woman” i trafił do drużyny Marka Piekarczyka. Podczas „bitew” dołączył do składu Marii Sadowskiej i został przez nią wybrany do występów w odcinkach na żywo. 30 listopada, decyzją telewidzów, zwyciężył w finale konkursu, a w nagrodę podpisał kontrakt z wytwórnią muzyczną. W czerwcu 2014 za interpretację piosenki Czesława Niemena „Wspomnienie” zdobył pierwsze miejsce w konkursie „SuperDebiuty” w ramach 51. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. 19 czerwca 2015 wystąpił u boku Andrei Bocelliego na jego koncercie w ramach Europejskiej Stolicy Kultury we Wrocławiu. W październiku wydał singiel „7 rzeczy”, który nagrał wspólnie z raperem Liberem 26 maja 2017 wydał debiutancki album studyjny, zatytułowany Na nowo, który w dniu premiery uzyskał status złotej płyty. Płytę promował singlami: „W płomieniach”, „Szkło” i „Bezdroża”, który nagrał w duecie z Sylwią Grzeszczak. 


AUTOGRAF ZDOBYTY OSOBIŚCIE: 6.03.2020

wtorek, 10 marca 2020

91. OLGA BOŁĄDŹ

(ur. 29 lutego 1984 w Toruniu) – polska aktorka filmowa i teatralna. Wychowywała się na toruńskich Wrzosach, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej. Naukę kontynuowała w liceum humanistycznym. Biegle komunikuje się w kilku językach: angielskim, włoskim i hiszpańskim, uczyła się także rosyjskiego. W 2007 ukończyła PWST w Krakowie, gdzie dostała się za pierwszym razem, a jej autorytetem aktorskim był Jan Peszek. W trakcie ostatniego roku studiów złożyła podanie o półroczne stypendium na wyjazd do Barcelony, gdzie zagrała w przedstawieniu dyplomowym „Dell Arte no es trista”. Następnie studiowała na akademii imienia Stelli Adler (Stella Adler Academy of Acting and Theatre) w Los Angeles. Występowała na deskach Narodowego Starego Teatru, warszawskiego Teatru „Polonia” i innych. W Barcelonie grała po hiszpańsku. Kilka filmów z udziałem Bołądź zyskało międzynarodowe uznanie. Na 7. Festiwalu Filmów Polskich „Wisła” w Moskwie (15–22 maja 2014), Swietłogorsku (12–15 czerwca) i innych miastach Rosji sala kina wypełniła się po brzegi publicznością, dla której rozpoczął się pokaz filmów Dziewczyna z szafy i Nad życie, w których aktorka zagrała główną rolę. 

AUTOGRAF ZDOBYTY OSOBIŚCIE: 8.03.2020


sobota, 7 marca 2020

90. BARBARA TRZETRZELEWSKA

(ur. 30 września 1954 w Jaworznie) – polska piosenkarka o światowej sławie, wykonująca muzykę będącą połączeniem współczesnego jazzu i popu, o charakterystycznym południowoamerykańskim brzmieniu. Zaczęła śpiewać w polskich zespołach pod koniec lat 60. i w latach 70. W 1981 roku wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie zasłynęła jako wokalistka w zespole Matt Bianco. W połowie lat 80. Basia i jej partner Danny White odeszli z grupy by skupić się na jej solowej karierze. Nagrywając dla koncernu Epic Records, Basia odniosła światowy sukces w latach 1987–1995, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie jej dwie płyty, Time and Tide oraz London Warsaw New York, uzyskały certyfikat platynowych za sprzedaż ponad miliona kopii. Jej największe przeboje z tamtego okresu to „Time and Tide”, „New Day for You”, „Promises”, „Baby You're Mine”, „Cruising for Bruising” oraz „Drunk on Love”. Jej muzyka spotkała się z dużym uznaniem w Japonii i na Filipinach. Po przerwie spowodowanej sprawami osobistymi Basia wznowiła solową karierę albumem It's That Girl Again w 2009 roku i od tamtej pory wydaje muzykę przez niezależne wytwórnie płytowe. Nadal koncertuje na scenie smooth jazzowej.
Jej głos ma rozpiętość trzech oktaw.Twórczość Basi jest mocno zainspirowana amerykańskim soulem i jazzem, m.in. utworami takich artystów jak Aretha Franklin i Stevie Wonder, oraz muzyką Ameryki Południowej, szczególnie brazylijską. Piosenkarka mocno czerpie z takich nurtów jak samba i bossa nova, regularnie wplatając elementy języka polskiego do swoich tekstów. 

niedziela, 1 marca 2020

89. MICHAŁ PIRÓG

(ur. 28 maja 1979 w Kielcach) – polski tancerz, choreograf, prezenter telewizyjny, aktor, celebryta i aktywista społeczny. W wieku 16 lat jego pasją stał się taniec. W 1998 ukończył kieleckie III Liceum Ogólnokształcącego im. C.K. Norwida, gdzie uczęszczał do klasy o profilu humanistyczno-teatralnym. Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W dorosłym życiu związał się z Gminą Wyznaniową Żydowską w Warszawie. Pracował jako kelner w knajpie, był barmanem, rozdawał ulotki dla ludzi otyłych w Kieleckim Klubie Kwadransowych Grubasów i prowadził zajęcia fitness. Jako samouk uczył się tańca z kaset VHS z koleżanką, która była tancerką tańca towarzyskiego. W wieku 19 lat zaczął tańczyć w grupie działającej przy Kieleckim Teatrze Tańca, a po kilku miesiącach dostał propozycję, żeby przejść do grupy adeptów teatru, w której ćwiczyło się układy do repertuaru. 15 listopada 1998 po raz pierwszy jako tancerz trafił na scenę w roli narkomana w spektaklu baletowym Być albo brać w reżyserii Piotra Galińskiego. W 2000 zagrał w widowisku – pieśni Negro spirituals Dla Ciebie, Panie. Doświadczenie zdobywał w produkcjach telewizyjnych i teatralnych, m.in. w musicalu Chicago (2002) w Teatrze Komedia w Warszawie i musicalu Andrew Lloyda Webbera Koty (2004) w warszawskim Teatrze Muzycznym Roma. Podczas realizacji przedstawienia Neila LaBute'a Gruba świnia (w lutym 2007) w Teatrze Powszechnym w Warszawie był odpowiedzialny za ruch sceniczny. Pracował jako współchoreograf i tancerz w programie TVN Droga do gwiazd. W 2006 uczył układów choreograficznych w programie MTV Polska W rytmie MTV. Jest instruktorem w Autorskiej Szkole Musicalowej Macieja Pawłowskiego w Olsztynie oraz nauczycielem na wielu warsztatach tanecznych i aktorskich organizowanych przez sceny teatrów muzycznych, teatrów tańca oraz szkół musicalowych. Jako tancerz pracuje w technikach: jazz, modern jazz, afro jazz, taniec współczesny, funky jazz i broadway jazz. Współpracował z teatrami w Polsce, Francji, Belgii i Szwajcarii. Współtworzył dwuletni projekt taneczny Horn Dance Company.Był jurorem dziewięciu edycji programu rozrywkowego TVN You Can Dance – Po prostu tańcz (2007–2012, 2015–2016). 
AUTOGRAF ZDOBYTY OSOBIŚCIE: 16.02.2020