Cześć, nazywam się Radek, od 2014 roku kolekcjonuje autografy znanych osobistości. Zapraszam do obserwowania!
poniedziałek, 12 sierpnia 2019
33. NINA ANDRYCZ
(ur. 11 listopada 1912 w Brześciu Litewskim; zm. 31 stycznia 2014 w Warszawie) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, recytatorka oraz poetka i pisarka. Studiowała prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i historię na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów tych nie ukończyła. Absolwentka warszawskiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej (1934). W teatrze zadebiutowała 16 listopada 1934. W latach 1934–1935 pracowała w Teatrze na Pohulance w Wilnie. Aktorka warszawskiego Teatru Polskiego (od 1935 do 2004- z przerwą w latach 1939–1945). W czasie II wojny światowej była kelnerką. Była obsadzana w rolach głównych w dramatach klasycznych i romantycznych, m.in.: Solange w Lecie w Nohant (1935), Lukrecji Borgii w sztuce Cezar i człowiek(1937), Szimeny w Cydzie Corneille’a (1948), tytułowej w Marii Stuart w dramacie Słowackiego (1958), Elżbiety w Don CarlosieSchillera (1960), Królowej Małgorzaty w Ryszardzie III Shakespeare’a (1993), Starej w Krzesłach Ionesco (1995), Klary Zachanassian w spektaklu Wizyta starszej pani Dürrenmatta(1998).
Jej nazwisko kojarzone jest głównie z rolami królowych (Maria Stuart u Słowackiego, Elżbieta w Marii Stuart Schillera, Królowa w Don Carlosie) lub arystokratek i heroin (Szimena w Cydzie, Lady Milford w Intrydze i miłości, Izabela Łęcka w Lalce). Wpływa na to sposób jej gry, pełen patosu i arystokratycznej maniery.W testamencie aktorka zapisała w spadku swoje pieniądze dla fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. WOŚP za te pieniądze kupiła wysokiej klasy densytometr, urządzenie do mierzenia gęstości kości, który trafi do szpitala im. prof. Orłowskiego w Warszawie, w którym aktorka spędziła ostatnie chwile życia. Na oddziale będzie umieszczona specjalna tabliczka informująca, że ten sprzęt został zakupiony dzięki pani Ninie Andrycz.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz